Yıldızlıymış gök yüzü doğa yeşil rengarenk
Ne eyleyim evreni yanımda sen yok isen
Süzülürmüş başkası gönlüme ahenk ahenk
Gönlüm hüzünlü olur günümde sen yok isen


Ne beni derviş belle ne evliya ne eren
Azıcık zahmet eyle benim uğruma diren
Ben ki seni can bilmiş ben ki sana can veren
Yok sayarım ömrümü canım da sen yok isen


Kendini Leyla sayma daha Şirin değilsin
Keremin yarasını saran irin değilsin
Güneş olup da doğsan lakin yaren değilsin
Yinede kahr olurum tanımda sen yok isen


Lakayit asmaları çardak istemez bile
Gülün dikeni var ya bülbüle olur çile
Mazi kanayan yara sızlayıp gelir dile
İncitir beni geçmiş dünümde sen yok isen


Karakaş kara gözün düşlerimi süslüyor
Eş olma ihtimalin ümidimi besliyor
Karamsar dürtülerim bana fitne paslıyor
Paralarım bedeni tenimde sen yok isen


Mehmet Kılıçel