Zulüme boyun eğmem yokluk kesmez önümü
Gözünde damla yaşla yıkılırım bilesin
Dünyanın malı mülkü değiştirmez yönümü
Senden gelen tek taşla yıkılırım bilesin


Bugün var bugün yerim yarının sahibi hak
Bugünü yaşa hele yarına çıkarsan bak
Yarına çıkamazsak sonumuz kara toprak
Bir lokma sensiz aşla yıkılırım bilesin


Zihnimin tualinde göz rengin desen desen
Dirayetim, kudretim, yaşama sebebim sen
Yusuf olsam ne yazar Züleyha’m habibim sen
Senden başka bir eşle yıkılırım bilesin


Kavramadın demek ki şu aşkın hitabını
Okuyup anlamadın zevcelik kitabını
Ellerinden içmeden duru sevda ab’ını
Yazı geçersem kış’la yıkılırım bilesin


Ebet benim değildir kaderimdir evelim
Gönül teselli bilmez ne irfan nede ilim
Mutluluk yaşlarınla ıslamaz ise elim
Hüzne çattığın kaşla yıkılırım bilesin


Mehmet Kılıçel