RAHMET İSTEMEYECEKSİN

sen arkadaş
aşk için ahkam kesme öyle
sevmenin de bir adabı var

sırf seviyor desinler diye sevmek bana göre değil
seveceksen bir kadını adam gibi seveceksin
ama severken
sonrasını asla
katran karası kirpiklerine nem
yüreğine gam
dudağına baldıran zehri düşürmeyeceksin

için için eriyecek
sevdiğini söylemeyeceksin
sadece hissettireceksin

her anında Kerem, Köroğlu, Mecnun
bazen dağları delmek için Ferhat
bazen yeni coğrafyalar keşfetmişçesine
Cengiz han olacaksın
Bazen de yenilgiye uğramış Abdülhamid olacaksın
ama hanım
Beeey dediğinde
ibadet edercesine tir tir titreyeceksin

yarına dair hayallerin olacak elbet
geçmişe takılı kalmayacak
anı an içinde tüketeceksin

kaderi baştan reddedecek
rolüne yazılmışsa hamlet
mutlu olmak benim elimde diyerek
aşka öyle bir tirat atacaksın ki
Shakespare Shakespare’liğinden utanacak
belki Abidin Dino yeniden tuvale dokunacak
kim bilir belki günün birinde sevdiğin kadın
aşkı gözlerinde resmedecek

sen ondan rahmet istemeyeceksin
ama
o da mezar taşını çalmaya kalkışmayacak

seninle doğdum diyecek
aşk cehennem olsa bile
sevdiğin seninle aynı mezara gömülecek

Efkan ÖTGÜN