0
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
551
Okunma
uzun bir aradan sonra güneş çıktı
güneşin ışığı ve sıcaklığı herşeyi biraz hafifletiyordu sanki
sersem bir hafiflikle yürüyorum hedefsiz
hafiflik duygusunun güneşe ait olduğu geçiyordu aklımdan
yapabileceğim hiç bir şey yok düşüncemde de
şu an öyle bir istek de
her şey hüzünlü gibi
bana göre
dipsiz bir kuyuya benzetiyorum şu hayatı
gücümün yetmeyeceği şeylerin de olmayacağına inanıyor gibiyim artık
susuyorum
bu düşünceye içerliyoum
kızıyorum kendime
ne oluyor.
yürümeye devam ediyorum...
5.0
100% (1)
