Çepeçevre sarmalanmış hayatlar,
Bu hayatların içinde sürüklenen insanlar
Balıyorsunuz ki gidiyor bir koşturmaca
Ne selâm kalmış aralarında, ne de bir merhaba.

İstemem bu çarkın içinde yitip gitmeyi
Rutini boğuyor o anların, çekemem hiç birisini
Doğal olmak hem insanî, hem de gerekli
Makinalaşmasın ilişkiler, biraz da gülsün yüzler
Medeniyetin unutmaması gereken de bu yergi.

Bırakın eller de yapsın iş; kalem,fırça,dokunuşla
Bırakmayın hayatları ruhsuz, kalpsiz dişli çarka
Sizden de varsa katkı, bu hem güzel, üstelik farklı
Emek varsa sizden yana, bunlar katar değer sana.

Yok bir dokunuş yeterliymiş, o ileri seviyeymiş
Yazılımı da çok güncel, piyasada yer edinmiş,...
İlgim yok bütün bunlara, bana yorum kalmamışsa
Almaz aklım kolaylığı,tembellikse bunun sonu.

Bilime karşı değiliz,o ki beşer için elzem
Ne var ki topyekün bilim, emeğe de verir zulüm
Bu akılla gidilrse, sanat denen şu mevhum
İcra edilemez olur, belki bir gün gelir sonu
Ya da makineler çizer, beşere kara bir kader
Robotlaşır güzelim hayat, çöl gibi de çoraklaşır.

İnsanlar üretmek ister,kendinden de bir şey katarak
Bu ise mutluluk katar, çalışana keyif demek
Girmesin her şeye yazılım,bunun sonu acı,ölüm
Dur demeli birileri, piyon değil o birileri
Kullanmayacaksak eğer o elleri, bilekleri,...
İşte bu bir yokoluştur,burda sorunlar bir düğüm.

Neyi alkışlayacağız,kime edeceğiz tezahürat
Hangi tabloya bakacak, nasıl yorum yapacağız
Efsane müsabakalar, enstanstane ve skorlar,...
Daha şimdiden gerçeğin taklidi şu animasyonlar

Hiç biri değmez göz nuruna,kalem ile yazılana
Alın teriyle yapılmış her şey çok kıymetli bana
Fabrikasyon ürünlerde göremezsin sanatsal ruhu
İnsan kendinden katarsa,hisseder var olduğunu.

Oğuzhan KÜLTE