Gözde büyüyen yol, biter bir zamanla
Aşılmaz sanılan dağ, aşılır adımla
Ne dibi kalır karanlığın şimdi ,ne zifirisi
Ne ulaşılmazı var hayatın aleni.

Ömür geçer,erir yiter dertler
Çözmeniz gerekmez asla hepsini
Buna ne zaman, ne de güç yeter
Geçmez denilen zorlar kalır geride
Alında ter, gözde fer,dizde derman da yiter.

Seçersiniz her yol ayrımında bir kapı
O kapı size çıkarır başka bir hayatı
Geçersiniz elbette her geçilmez denenden
Bir kendiniz kalırsınız ortada ancak,bu seçimden.

Para taşımaz sizi artık, ne de malınız
Dünyevi ihtiraslara bağlı kalamazsınz
Oğlunuz, kızınız, eş, dost,akrabanız...
Bu kalabalıkta bilin ki hep yalnızsınız.

Bağırmak gelse de içinizden, susarsınız
Kendini bilmeyene neyi anlatırsınız
Üzmeyin kendinizi, siz değerli ve üstatsınız
Anlaşılmak sabır,anlaşılmak erdem, anlaşılmak, derinlik
Başkalarını anlamak sizce en büyük incelik.

Ağırsanız zamana, çok şanslısınız,zihinlerde ebedi kalacaksınız
Korkarım,daha nice yıllar sonra anlaşılacaksıznız.
İz kalır sizden sonrakilere böylece ve kalıcı
Bu izler olur onlara hem kılavuz, hem de baş tacı

Telden geçersiniz; kalıptan. yargılardan, ipekli kumaştan da
Anlamını yitirir hayat, bazı anlarda
Köprünün altından nice sular aksa da
Gönlünüze geçmez söz, susturamazsınız
Aklınız mı gelir galip gönlünüz mü yoksa
Bu soruya kolay cevap bulamazsınız.

Bilirsin yetmez zamanın,biter sabrın, hızın yetmez,
Hayat bu, her şeye müdahâle edilemez
Yine de duramazsın ,bile bile boşuna koşarsın
Mesele duruş değil mi nasılsa, safını alırsın
Soranlara dersin ki, “Bilirim değişmez bazı gerçekler”
Hiç olmazsa çabaladım ya, bu bana bir ömür yeter.

Oğuzhan KÜLTE