Çarpık bir rüyanın yalana yatmış tabiri
Gelip aklımın gülüşüne sığınıyor
Aldanıyorum isteyerek bütün pusulara
Uyanıyorum yarım bırakılmış bir romanın ağzında
Ruhum ayraç, bedenim sabırsız bir sebi
Ve bir gerçek örüyorum yüreğine kavgamla
Hiçbir yalan sesini üşütmesin diye.

Çürümüş sözcükler dökülürken suskunluğa
Anlamak yetmez gözlerimdeki karanlıkla savaşmayı
Dudağımdan kör bir fısıltı akıp dururken
Duaya yoranlara zırh eyledim bilinmezi
Ve gün geceye dolanırken sevgili çıkmazım
Sığıntı bir uygarlık
Gözlerinin hayalinde darmadurman olmakta
Şimdi sussam biri isyan diyecek diye sızıma
Seni bir çiçeğin nazına saklıyorum.

Hep aynı şu dünyanın kara bahtı
Değişen suların bulanık hikayelerinde büyüdü her bir şey
Bazen sevda bazen ayrılık koynunda ağır bir hiçlik
Gölgeleri emen ışığın öcüne karışmış yalnızlık
Başlıyor seni anlatmaya azar azar
Gözlerin bir şiir gibi ölümsüz ve aydınlık
Duruyor çılgınlığın kadar ağrısında
Ve ne olur ne olmaz senden aldıklarımla
Yaşıyorum bahtı kara dünyanın soluğunda.




Nedim KARDAŞ