Kapat gözlerini, kalbimin ince sızısı
Özlemek denen bir yaştayım, saçlarımda deli rüzgar
Gaflet bir uykudur, sensiz geçip giden bu devir
Uzat ellerini gönül rengim
Hangi sabaha uyanacağım bilinmez,
Bir çiçek gibi ömrüme izan ol
Olsun yollarımı kaybedeyim aklımdan önce
Olsun bu can feda, olsun bu har feda.

Aç gözlerini, kalbimin ince sızısı
Ağlamak denen yaştayım, koynumda sarı şarkılar
Nefret bir uyanıştır, sensizliğin sakat sularında
Dağlar ki en onulmaz bir bağırıştır, yaralar açar yağmurlarında
Bir umut gibi göğsüme deva ol
Olsun ışığı kaybedeyim körlüğünde ayrılığın
Olsun bu can feda, olsun bu can feda.

Kır kilidini gülüşünün, pas tutmaz çünkü yüzün
Kır kalbimi, vur bedenimi bu dilsiz devrin hükmüne
Gölgeler çoğaldıkça bulutlar yürüsün
Yaktığın körkütük ateşlerin üzerine üzerine
Sor beni annesini arayan her nefse
Sor ki neymiş bilesin
Feda olsun bu can, feda olsun bu can.



Nedim KARDAŞ