Gri maviydi zaman
Aklanmış bir günahtan çevrilmişti niyeti
Çok sevmek üzereydi
Fırtınası değmişti ya bir kez aşkın
Kirvesi yıldızlar olan bir gecenin sehpasında
Üşüyen dudaklarına yaslanmıştı tazeliği
Ürperterek

Eğninde yokluğun sabrıyla dururdu sevinci
Masivasını unutturan bu sancısını
Bu yüzden çok tutardı kalbi
Gri maviydi zaman yine
Ve aslı gibiydi hevesleri

Donralaşmış etine aldırmaksızın
Tutmuştu acısının elini
Her sevincin çığlığını giyerken
Mahzunluğun gölgesinde baksın diye gözleri
Severdi kederlendiği vakitlerini
Bakışlarında fon olarak tutmayı

Erken bir kastın üzerinde
Uyku tutmuyordu ki
Daha sabah olacakta bu sağlam gecenin ardından
O uyutmaksızın kalbini sınanacaktı
Çarelenir gibi oldu bir an
Karanlığın sırtından akıp şuasını
Rayihasını uçuruvermek istedi aşkının

/

Saykal adımlarını pek çabuk esir aldı
Durmak fikri
Düşünmenin etrafında turlandı görgüsünü
Niyetini kanatlandırmadan kelimelerin kanatlarıyla
Teenniyle tarttı her bir harfini
Kışkırtan kanının coşkusuna rağmen
Aşkı sus kıvamında demlenecekti…