Yolların bir önemi yoktur ufka giderken
Bembeyaz bir örtünün kuşbakışı menzilinde
Dudaklarından gökyüzünün
Bir buselik rüzgar yeter
Mutlu bulutlar altında -sürüsüne bereket- şakayıklar
Ve sen,
"Üç renkli neşesi içinde, muzaffer patatesler satan kadın"
"Sen yorgun bir flamingo gibi..."
Bir nişanesisin bu resmin.

Ah bu meltemin kaynağında,
Yemyeşil yapraklara dans eden damlalar
Ve şarkılar ki bakışlarında çocukların
Adı konmamış bir tanrı heykeli gibi
Bereketi ikramında yamaçların
Biliyor musun, suya doymaz şu topraklar...
Bal arılarının mesut kervanlarında
Şölenlere taşınan çiçekler ve râyihâları arasında
Cennet anahtarları saklıdır.
Bunu herkes bilmez!
Sahtedir yansıması aynaların.

En güzel kadın suya salınan saçları arasından
Ve gözlerinin şavkı harelendiğinde yanaklarından
Kor alevler saçarken tanınır...
Denizdir huzuru tamamlayan
Mest-i temâşâ eder burada salınan balıklar
Şükredesi gelir adamın
Her şey yerli yerinde ki muntazamdır.
Kim bozabilir ki bu seyr ü seferi
Derken gün batmaya başlar...
Leyli çöker dünki karanlığın

Şakaklarımda senkronize atışlarla dört nala
Ufku çizerim mürekkep tutmaz karanlığa
Kör çıkmazların soluksuz limanlarında
Vurulmuş bir gemi direği gibi ben
Şairden başkasına görünmem.
Budur aslolan
Eksikliği kendinden menkul yıldızlar
Ve sen eflatun gözlü masmavi kuş
Seninle giden vah bu umutlar!..