Sen’li şiirler biriktirdim
Kalemimin ucuna
Ben yazmak istemesem de
Doğum acısı çekiyor belli
Sancısı gün gün büyüdü içimde
Şimdi hazır düşmeye…

sana olan
özlemim
keser nefesimi
daha da büyür
gözlerin
gecelerin
karasında
sarılırım sigaraya
iyice artar bağımlılığım
kokun düşer
sonra geceye
dağılırım

ah
bu geceler
şafaklarına küslüğüm
ayrılık tarihini
attığın
güne rastlar

can çekişirken iç çekişlerim
düştüğün yerde can bulur düşlerim


Burada deniz hep maviye hasret
Kömür tozuna karışır bulutlar

Bu şehrin sokaklarında sensiz dolanıyorum şimdi
Değişen hiçbir şey yok

Her şey aynı
ben yaşlanmışım sadece biraz
Sensizim derken ;
yanımda yoksun
Ama bu şehrin içinde bir yerlerdesin
Olsun
Bu bile bana yetiyor

Kalbimin hiçbir şeyden haberi olmamalı
Yoksa sığmaz göğüs kafesime
Dünü olmayan yarınlara
Atar kendini

Üşürüm
Sonra bir çift göz belirir karşımda
Kömür karası
Sıcak salep kokusu tüter burnumda
Isınırım


döküldü hayallerim
Sabah olmuş

Düş/tü


Bitti.








Şiirime ses olan nefes olan Gamzelimm’e gönül dolusu teşekkürler...