Bir kuş düşün sevgili...
Kafesten özgürlüğüne kavuşmak isteyen
bir kuş...
Çabaladıkça çabalar dimi...
Çırpındıkça çırpınır...
Her çırpınışta kafesin tellerine çarpıp
bir darbe daha alır...
Zamanla her tarafı
yara-bere içinde kalır...
Ama bir türlü kurtulamaz...
Benim o kuştan bir farkim yok işte...
Çırpındıkça daha çok kanıyor
bu yürek yaram...
Daha da çok acıtıyor içimi...
Kan revan içinde
bırakıyor bu yüreğimi...
Asla da kurtulamıyor...
Kurtulamıyor...

----

Zaten senin hasretini derinden
yaşıyorum ben...
Derinden...
Ne kadar çok acıtıyor bu yüreğimi
bilemezsin sevgili...
Bilemezsin...
Hasretin adeta kavuruyor
bu içimi...
Yinede kan revan içindeki bu yüreğimi
bırakıyorum avuçlarına...
Ben benliğimi kaybetmişim...
Bu yüreğim avuçlarında kan revan
içinde kalmış, heba olmuş çok mu?

----

Yüreğimin sızılarına,
rüyalarımda seni görerek tuz basıyorum..
Şiirlerim yoldaşım olmuş benim...
En büyük sırdaşım olmuş...
Kelimelerden sevgi kuleleri
yapıyorum kendime...
Seni şiirlerimde yaşatıp
sevginin,aşkın olduğu o meçhul yerlerde
seninle beraber yol alıyorum...
Ne kadar çok hasretlik çeksemde,
ellerine dokunacağım günü
hayal ediyorum hep...
Geçmişimi silip geleceğe ışık tutuyor,
kendimi böyle teselli ediyorum...
Kan revan içindeki bu
yüreğimi böyle avutuyorum...
Böyle avutuyorum işte...

----

Belki boşa kürek çekiyorum...
Belki hiç dönmeyeceksin...
Belki de bana acıların en
ağırını tattıracaksın...
Bilemiyorum ama...
Bildiğim tek şey var...
Bana ne yaşatırsan yaşat...
Sende yaşattıklarını yaşayacaksın...
Kan revan içinde olsa da bu yüreğim...
Ben yarimin peşindeyim...
Yarimin peşinde...

Yazan : Recep Hamza