Yâd ellerin bağında çiçek açan sevdiğim
Yüreğimi sürgüne, söyle sen atmadın mı?
Pervaneyi kıskanıp, nârdan kaçan sevdiğim
Bahtımın hamuruna, mayanı katmadın mı?

Menzilin önündeki engelleri es geçip
Gözleri pes ettiren, gam seline pas geçip
Aklımdan geçenleri, gönlüne baypas geçip
Kelepir düşlerinle, kaç kez oynatmadın mı?

Çilene Eyüp gibi, tahammül ettim diye
Her yeni doğan güne , hüznün oldu hediye
Gözlerimden vurgunu, eylemeden tasfiye
Hicranın pençesinde, söyle inletmedin mi?

Cihanı durdurmaya yeterliydi kudretin!
Çağdaş Nuşirevan’dın! Nerede adaletin?
Nefsinin gölgesinde, kalmamış merhametin
Hele düşün bakalım, çamura batmadın mı?

Yalancısın diyorsam, onuncu köyden konuş
En makbul mahkeme o, vicdanın varsa danış
Sayende gerçek oldu, gönlümden uğurlanış
Şinel’den hoşça kalı, sence hak etmedin mi?

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN