Emekli, taş diye sin’e dikilsin
İşin gücün yalan, dolan, yalaka
Otuz iki dişin birden dökülsün
Minareye kılıf bulan yalaka

El etek öptükce arttı kıdemin
Hayasız, uğursuz her bir kademin
Çözülmüyor, Ali Cengiz denklemin
Milletin cebine dalan yalaka

Ekmeği elden al suyu da gölden
Kem sözü sakız et düşürme dilden
Ârifin gamzesi solarken Nil’den
Yüzden tebessümü çalan yalaka

Yastıgın kuş tüyü, yorganın ipek
Sofranı süslesin havyarla petek
Yoksulun aşına koyup ipotek
Tüyünü kaz gibi yolan yalaka

Elbette sana da gelecek sıra!!!
Kabuk bağlayacak sinende yara
Çalınca kapını birgün Mavera
Yıkılır mülkünde kolon yalaka

Kimbilir kimlerin kanına girdin
Kimlerin başına çoraplar ördün
Şinel’in nezdinde çok sefa sürdün
Adın bundan böyle, balon yalaka

Kadem: adım
Mavera:öteki alem
Sin: mezar

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN