Ýnsanoðlu topraktýr, Sen’sin onu iþleyen
Alnýnýn teri ile onu kar öðretmenim
Her gün derin bir aþkla yeni güne baþlayan
Zorluklardan yýlmayan cefakâr öðretmenim

Hayat denen bir umman, öðretmen, can yeleði
Yüzme bilmeyenlerin kurtarýcý meleði
Atabilirsen eðer karanlýða ilmeði
Þafak söktüðü zaman gel de gör öðretmenim

Bastýðýn her yer vatan, kucak açar dað, bayýr
Omuzuna yüklenen, yerden gökten de aðýr
Dilsiz konuþtuðunda, duyduðu zaman saðýr
Ellerinden öperim muteber öðretmenim

Bilirim çýrpýnýrsýn Karadeniz misali
Arayana rehbersin ay’la yýldýz timsali
Ýçimdeki derdimin bulunmaz ki emsali
Önünü görmeyenler bakarkör öðretmenim

Adalet duygusunu öyle ver ki hakime
Dava ertelenmesin Âli olan Hakem’e
Tevazuyla selam ver çevrendeki mukime
Hoþgörü her zehire panzehir öðretmenim

Deðil mi ki; sayende silindi zihin pasým
Her gün 24 Kasým, bu yönde ihtisasým
Son nefesime kadar bitmeyecek hevesim
Ülkesini sevenler bana yâr öðretmenim

Kýrýlsa da kýlýcýn eðilip bükülmesin
Kemlik, nifak tohumu kalplere ekilmesin
Atam’ýn ülkesine sahip çýk yýkýlmasýn
Arkanda kale gibi Þinel var öðretmenim.

DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ YÜREÐÝN SESÝ’NDEN
FMAP