Gittiğinde soldular saksıdaki çiçekler
Boyunları bükülü,rengine hazan düştü
Suların gölgesinde acıtıyor gerçekler
Nehir Hazar’a döndü, tahtıma suzan düştü

Nerede sevgimize hat çizen pergellerin?
Hasrete tahammülü olur mu herküllerin!
Bağlasalar durmazdın kapandı mı yolların
Hercai şafaklarda gönlüme hüzün düştü

Sırra kadem basarak gidişinin ardından
Dilime kilit vurdum içerimin kurdundan
Gamzeye sakladığın bilinmeyen derdinden
Mor sümbüllü dağlara ansızın közün düştü

Oyalanıp dururken ateş şimşeklerinde
Yol vurup yıldızlara, sızdım imsaklarında
Nasibini taşırken kuşlar kursaklarında
Devran arenasına ayrılık sözün düştü

Seyrine doyamazken birlikteyken izarı
Gözlerinde bulurdum aradığım huzuru
Sütunları yıkıldı viran gönül pazarı
Şinel’in can evine bugün de sızın düştü

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ YÜREĞİN SESİ’NDEN