2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1345
Okunma
Düzmece bir akşamdı
Hayat sahtesini geriletmeden
Mızıkçı bir senfoniyle söyleniyordu
Beter yerlerine ironi bastırarak
Sonra eklendi geceye
Müphem ve sarımtırak giysisini çıkardı
Kararlı ve kati bir siyah giydi
Işık değdiğinde kırmızıydı üzeri
Eli bükülmüş bir yalnızlıkla
Sığınmacı bir korkudan arta kalan
Her şeyi almıştı içine
Dışarısı uygun bir sessizlikle
Bekliyordu hancısını
İçerisi bir uyku girdabında dönmekteydi
Başka bir hayatı
Kendinin zannederek
/
Yürekli yüreksiz herkes buradaydı
Dünya dönerken üzerlerinde
Bir taze sabahın umudunu sırtlanıp
Yol(a) çıkarmak için
//
Maşallahlı gerdanını açtığında
Güneş aydınlanmıştı çoktan
Cevap Yaz