Bakki açık mavi değil artık gökyüzü
Rengarenk görünmüyor artık papatyalar da
Ya gel artık yaz bitti, hazan geldi
Kışa kaldı az vakit, yolun sonu göründü.

Yeterki gel sen, ben beklemekteyim
Baharındadır gönül senle, düşüncelerde
Duygularda senki, halen yerli yerinde
Yürüyorum, çok yorulmuş haldeyim.

Yine mi ısrar ediyorsun yüzüme bakıp
Sildim kinleri, çocuksu öfkeleri
Serdim yollarına gül,yarına bakıp
Vazgeçilmiş, biçâre bir haldeyim.

Sabır dedim tutumdum yıllar boyu
Hayat senden de aldı o güzel yüzü
Kalmıyor kimsede gençlik bir ömür boyu
Yüzümden eksik etmedim hiç tebessümü

Varsa sözün şimdi söyle geç değil
Kimseye kalmayacak hayat, bu bir sır değil
En kötüsü susmaktır, inanki ölüm değil
Ses ver artık, bu dertler çekilir değil.

Canı serde arama, o bir gönülde
Dinle bir kendini, düşme veyise
Ya sev adam gibi, içten ve asude
Ya bırak beni, incitme, iğneleme
Ben o meçhul yollarda ve yine çöllerdeyim.

Ab-ı hayat suyu olsa da beraber içsek
Binsen bir sandala deryaya açılsak
Korkumuz olmazdı alemde bundan eminim
Senle başlayan film,senle bitsin derdindeyim.

Şimdi ol derim sen de şu yarama melhem
Etmem asla şikayet, beni dinlesen
Önümde,arkamda, düşlerimde sen
Ya azat beni bırak gideyim,
Ya al gönlüne ebeden,içeri gireyim.
Oğuzhan KÜLTE