Biliyorum nasılsa bir sonu var her sürecin
Tıpkı sahnelenen tiyatro veya festival gibi
İster haz al geçerken manzara
İstersen bak ufka,seyre dal
Yaşanmışlıklar sanki tesbiğe dizilmiştir gün gibi
Yeterki geçmesin içinde çocuksu o şevkin,
Tutar seni sonuna dek, senle yaşar ve görürsün.

Umulur ki sevgiler bakidir ölmezler asla
Her duyduğumda sevda şarkılarını
Okuduğumda gözlerinden bunu insanların
Ve samimiyetlerinden eminsem hem de hülasa
Gelsin dertlerin dizisi; vız gelir, son bulur burda
Olsun yeterki bendeki o bitmeyen, büyüyen sevda,
İnanın gerisi ;yalan, dolan, riya, angarya.

Gelmez bir daha yeryüzüne bu acılar
Ya kabullen onları, ya gel görmezden
Daha sonbaharı varken ömrün ki, kışa uzak
Doldurmalı sevgileri çiçeklerden, öbek öbek.

Anlaşılması gerekmiyor sizi siz yapan sevginizin
Belli ki o sevgidir halen sizi dimdik ayakta tutan
Şimdi ya haykırın gerçekleri, ya saklayın
Hayat bu işte, ya sevdalarla sizi siz yapan
Veya onu çıkınca geriye, koskoca bir sıfır bırakan.

Oğuzhan KÜLTE