İmtihan dünyasında, değişmeyen hakikat
Altılardan beş çalan, güllere demir atar
Aranan bilinmezse, tavan yapar müşkülat
Cemrelerden kış çalan, ellere demir atar

Saatlerin yılları yakıp gittiği yerde
Akşamın gam tayfası inerken perde perde
Ellere akmak varken kalkıp vakti seherde
Yıldızlardan düş çalan, sellere demir atar

Her yeni doğan günün, sisli parıltısından
Titrek mum alevinin isli parıltısından
Sevginin en hasının, hisli parıltısından
Düşlerine eş çalan, kollara demir atar

Tana mühür vururken hayalimle raks edip
Sesimin yankısını yüreğinde hissedip
Canımın kılıfını gözlerine hapsedip
Gözlerimden yaş çalan, yıllara demir atar

Varlığın yok saydığı bir aşkla yoğrulmadan
Gölgesinin üstünde desteksiz doğrulmadan
Yoluna biat edip, gönlüne kurulmadan
Şinel’den gülüş çalan, küllere demir atar

DÖNDÜ DEMİR ŞİNEL ŞİİRLERİ ÝÜREĞİN SESİ’NDEN