Sigaramın dumanına karışır gibi uzandım uzaklara
Tutuşur gibi mahirim gece ayazlarında sessiz
Ki ben kapılmıştım soğuk mat hayallerime
Şimdi her şey kendi halinde uykusuz
Kimi yoksul, kimi gri düşünceler
Ne kadar çok, ne kadar kalabalık geldiler
Çoğunun umudundan kesildiler.



Gözüm adres sormazdı bulurdu bir zamanlar
Bir serçe misali süslenirdim pencerende
Tüm itirazında şimdi işin ehli harfler
Bir tutam cümleme göz koymuş hainler
Susuyorum yine gözlerimin gölgesinde
Yine yoğun bir sarhoşluk var üzerimde.



Hayat işte, kırık dökük bir şekilde içimde
Uzanıyorum şimdi ellerimden göğsüme doğru
Oysa sözlerimi kaç denizde yitirmiştim ki
Böylesine sessiz, ıssız bir limandayım ben
Hayaller kuruyorum çok uzaklardan öte
Sen de var mıydın içinde bir yerlerde.



Gece gölgesi dokunuyor yalnızlığın
Yine bir yerlerden aşinayım titreşimlere
Yine dünden beri ne kadar soğuk her şey
Dizlerimde ellerim, avuç içlerim ve içim
Tek parça kaldıysa da biraz da kalbim.



Biliyorum ki umutlar bir dar ağacında
Biliyorum tüm adımlar uçurum kenarlarında
Bir yangın var yanımda, canımda, kanımda

Ve tüm dualarım tek bir satır adına
Gülmek, gülümsemek dağlarımızı yüceltmek
Aynı düşlerde aynı sözleri söyleyebilmekti
Aynı tene dokunup, aynı elleri tutabilmekti
Bir güne bir çifti sığdırabilmek gibiydi
İçimde bir aşk, bir ateş ve bir nefes
Geçmişi bile yutkuna bilmekti hepsi.
.
.
.

BİR ATEŞ BİR NEFES – Mawish Şiirleri ( Mert Zafer Cansever )