Kilitlediler dünyaya kendilerini
Boş odalarda kaldı saz teli
Bir çift göz araladı perdeyi
Sabah selalarını unuttu herkes

Baldan yüce ağu verdiler
Diller sıraya girdi birer birer
Pas koka nola kim ?
Küfürle doldu diller

Emeğini verdi tuz niam hakkının
Ak-analar mazide gül olduğun
Bilmedi cühelâ oldu nesil
Terk edeli diyarı hep sersefil

Edep divarını aşanda
Depreşir fitne kovanı
Yan gözle baktılar da
Hak resmin idrak edemediler

Geniz kokusu yanık buğday tenler
Iki büklüm soluksuz kalan yiğitler
Bir gonca gül derleyip
Şu dünyayı sevi eylemediler

Bir lokma bir hırka kalmadı gayri
Nefis yüceldi göklere vardı
İnsanoğlu çok sözledi çok aldandı
Lâl eylemek deyim oldu gayri

Nehir akar durmaz zaman i deni dünyada
çeken bilir adem ne çiledir bu tenhada
Cevheri âdem olanın öte dünyada
Cinan tohumları önüne saçılır bilemediler

Bir selam aldı güvercin erdi murada
Döküldü tüm kusuru vahada
Suçluydu vuruldu halesi boynuna
Güzelliğinden dediler hikemini bilemediler

Cehl oldu kelam
Kelam oldu yemin
Yeminsiz günü kalmadı insanın
Bugün çok geç heves kalmadı yarın

S.B.