1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
638
Okunma
Pervasızca çekip gidişlerinin arkasından sustum. Gamı susturdum, kederi susturdum.
Göğsüme bir ağırlık çöktüğü zamanlarda, bir hekimin merhemini arasa da gözlerim, hiç mi hiç yeltenmedim. Ağrım beni ben yapıyor ve gitmeleri hatırlatıp duruyordu. Bu zamanlarda çıkıp geldi hayalin, bana uzunca baktı. Gözlerimin derinliğinde kalbimi yokladı. Ne yas tutuyor görünüyordu ne de mutluydu. Bir orta hali huy edinmiş, saklamaya çalıştığı bir şeyi saklayamıyordu. Sonra yine yine gittin.
Pervasızca gidişlerinin arkasından sustum.
Uzunca seyrettim gittiğin yolları. Ne hayaller ne ümitler ağlamıştı kim bilir giderken sen. Ama ne dönüp baktın bir kez ne de bir şey söyledin.
Tıpkı benim gibi, sustun ve susturdun.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz