Uyandı bozkurtlar sonsuzluğun uykusundan
Kirpiklerinden şimşekler taşıyor,
Saçlarından yıldızlar akıyor.
Gözlerinde yakamozlar,
Ellerinde gün yüzü görmemiş şafaklar..
Kızıl elma tadında…!

Ufuklar şahlanıyor ,
Toprak yeniden hayat buluyor tekbir sesleriyle.
Çık artık saklandığın karanlıklardan,
Issızlığa boğduğun sesin yankılansın kulaklarımda..

Hayallerimizi çıkın yapar,
Gölgelerimizi alır düşeriz yollara..

Destanları yazılmamış yiğitlerin,
Zulme boyun eğdiren şehitlerin duldasına sığınırız.
Yarar gideriz bütün acıları,
Önümüze kurulan bentler yıkılır bozkurtların narasıyla.
Tasalanma Asena bakışlım,
Korkuyu barındırmayız yüreklerimizde..!

Bizim de şiirimizi yazan olur
Okunmamış hikayemiz olur
Masalların bir varmışı biz oluruz.
Yaslarsın kanayan yüreğini bağrıma,
Otururuz umudun yanına,
Belki çay bile demleriz…