Sözlerinle yaktığın ateşi
Gözyaşınla söndüremezsin!
Bunca yılımı verdim ,ömür tükettim
Yaşanmamış sayıp,bir kalemde silemezsin

Dostça kalalım da ne demek
Aklım almaz öyle şeyleri
Öyle masum rolü oynayıp karşımda durma
Yıllarca kandım,artık kandıramazsın.
Her yalanını doğru diye dayatamazsın,
Başka doğru yok,bir tek doğru bilirim,
Aklını başına devşirmezsen eğer,
Malatya’yı yakarım külünede seni gömerim!

Bunca yıldır söylendin durdun
Zehir zemberek sözlerine doyurdun
Yeter artık zıvanadan çıkardın
Dayanacak sabrım kalmadı diyorum
Bak işte şuraya yazıyorum,
Aklını başına devşirmezsen eğer,
Malatya’yı yakarım külünede seni gömerim!

Uysalım,sakinim,saygılıyım ama
Tahammülüm olmaz salaklığa,
Bana yanlışı bir kenara bırakta
Kuş beyinli aklına bile getirme
Siyahlardan çıkarmam seni,hasret ederim aydınlığa.

Bilirsin severim seni deliler gibi,
Sana besledim gönlümün en masum ümitlerini,
Senin için büyüttüm içimdeki hayallerimi,
Ama sen hesaba bile almadın
İşine nasıl geldiyse öyle anladın.

Her sözüme kulak tıkadın,
Ne dedimse sana yalan geldi
Döktüğüm dillere aldırmadın
Dışarıdan her söylenen kitap gibi inandın,
Bunca yılın hatırı var demedin
Herkesi dinledin beni hiçe saydın
Çok dil döktümde,
Taştan kalpsiz,duvardan sağır oldun.
Bütün acıları önüme yığınla doldurdun
Kimsesiz bıraktın,
Kolumu kanadımı her fırsatta kırdın
Bütün hevesimi kursağıma tıkadın
Hayallerimi kurşuna dizip,delik deşik ettin yüreğimi.

Uğruna harcadığım gençliğime acımadın,
Ömrümün en güzel yıllarını alıp gittin
Herşeyimi tükettim yolunda
Şimdi görülecek bir hesap var aramızda
Aklını başına devşirmesen eğer
Malatya’yı yakarım,külüne seni gömerim!

Dilimde tüy bitti konuşmaktan yana,
neler söyledim neler,uslanmandan yana
Ya söz bitti,ya anlatamadım sana
Katran bir pişmanlık kalmasın diye avucumda
Sana son bir şans daha veriyorum,
Aklını başına devşirmezsen eğer,
Malatya’yı yakarım,külünede seni gömerim!