Hoşçakalsız gittin,
Bir vedaya gerek görmeden, yaşananları yok saya saya gittin,
Dağına yük olan çığlar altında bıraktın yarınları.
Gittin,
Senden sonra ayın yüzü boşluklara döndü,
Sabahsız selamsız kaldı şiirler,
Şarkılar duyarsız, mısralar yarım kaldı ardından.
Sen gittin,
Bütün mevsimler boynunu büktü,
Sabır taşı sabrıma göz dikti,
Zülfünü döktü uykularıma karanlıklar.
Senden sonra beni bilemez oldum,
Yüreğimde kasırgalar kopuyor,
Gözlerimde yığılıyor kum fırtınaları,
Kurduğum bütün cümleler dudaklarımda buz tutuyor.
Senden sonra
Bir sıcak yuva özlemi kaldı genzimde,
Yüzümü nereye dönsem bir yaram kanıyor,
Kabuk tutmayan acılar birikiyor uçurumlarda.
Zaman kifayetsiz kalıyor,çareler çaresiz ,
Tabipler umuda zincir takıyor,
Bıraktığın yaraya neşter vurulmuyor yâr,
Tepe taklak düşüyor yollara kırık hayaller.
Hangi sahipsiz mezara sakladın senli düşlerimi,
Ki dergahlar semaya el açmaktan aciz düştü.
Takatsiz kalan dervişlerin boynu kırık
Seccadeler ıslak ,
Sahralar kumsuz kaldı ardından.
Hiç bu kadar kimsesiz kalmamıştım,
Hiç bu kadar çaresiz olmamış,
Hiç bu kadar yenilmemiştim.
Sırtımda dil yaraları,
Bağrımda hançer yaralarıyla ağır aksak çok yürümüşlüğüm vardır,
İlk kez dizlerim kırıldı,
İlk kez ayağa kalkmaktan aciz düştüm.
Bir düşün koynunda mı yaşadım yıllar boyu,
Bir hayalin saçlarına mı doladım parmaklarımı,
Kirpiklerine bir serap misali mi sarılmışım..!
Kimin bakışı dokunsa yüzüme gözlerinden kan sızıyor,
Halime acımayan kimse kalmadı bu kentte.
Rüzgârın sesine sarılıyorum artık,
Yağmur kokusuna dalıp,
Geçmişime sarılıp uyuyorum.
Senden sonra halimi yitirdim,
Aklımı bilemez oldum,
Dalına küsüp toprağa düşmüş bir yaprak kadar çaresizim artık.
Üstüm başım yırtık,
Yokluğunun korunda içimi yakıyorum,
Üşüyorum düşlerimin kırık aralığında.
Şimdi hangi iklimde ineyim düzlüğe,
Hangi mevsim dindirir yüreğimin titremesini,
Hangi kentte ısıtırım yokluğunun üşümesini.
Yaralı bir yürekte umudu taşımak ne zordur bilir misin yâr !
Bilir misin mutlu yarınları çığ altında bırakmanın acısını !
Duyguları kör testereyle doğranmış bir asiyim şimdi,
Ele avuca sığmıyor yokluğun,
Kervanların uğramadığı hanlara bıraktım gülüşlerimi,
Tren garlarında bekliyorum çiğdem bakışlarını.
Saçakları buz tutmuş öykülerdeyim,
Notası yarım kalmış bir şarkıyım şimdi,
Beni kim anlar,
Kim dinler,
Kim söyler artık.