Beni bana sormayın belki yalan söylerim;
Mutluluklar kapımdan gitmeyen canan olur…
Boştan yere dil döküp yormayın alfabeyi;
Hergünüm dünden ala sanmayın hicran olur…

Beni bana sormayın belki yalan söylerim;
Yakamdan tuttu artık kaybettiğim benliğim…
Hangi yaman yalnızlık girmedi ki koynuma;
Hükümsüzdür bu yüzden kayıp olan kimliğim…

Beni bana sormayın belki yalan söylerim;
Hergece sabahların gözlerini açan benim…
Neş’enin kaynağından içtim zehir zıkkımı;
Bu yüzden şarkıların segahından kaçan ben…

Beni bana sormayın belki yalan söylerim;
Birgün de unutursam şu yüreğim taş olsun
Takvimlerde günleri kaç kalemle kuşattım;
Gözlerimde birgünde mutluluktan yaş olsun…

Beni bana sormayın belki yalan söylerim;
Nerde akşam orda sabah olmuyor ki nihayet…
Başladığım tebüssüm sonunda yine kahır;
Yine acı yine dert yine mesut cinayet…

Beni bana sormayın belki yalan söylerim;
İyiyim, umutluyum, yarınlarda hayat var…
Dediğime inanmaz dilimdeki heceler;
Ne bende heves kaldı ne de canda umut var…

Beni bana sormayın…

Ali ALTINLI – 24.02.2018
Saat: 22:56