Şiirin başlığında yazmak eyleminin emir kipini gördüğümde bile, yazının içeriğinde yine de bilincim yaza yaza bitiremediğimiz yaz mevsimini aradı. Bilincin alıp başını, bizden ayrı, anlamlara kapı açması durumu, eskidir bendenizde. Bu iki cümlelik girizgâh, bildiğim "yaz"ı anlatma nedenine dayanak olabilir mi?
Yaşam düz bir yol; yaşantılar, anılar iki yanında dizili taklar gibi dizilmişse ve yaz pencereleri içinden aşklar, hayal
kırıklıkları, yıldız tozları yağan kıyılar, geçen zamana direnerek hep görünür kalmışlar ise, tüm yaşamım yaz mevsiminin sınırları içinde kalmış demektir. Artık gideceğim bir yer yok.
Varlığı, Mayıstan başlayarak tüm yazda, başladı, yaşandı ve bitti. Güz yokluğunun destanıydı. İki boyutlu bir öykünün yazıcısıydım artık...Varlığının bir nefes gibi; ancak astım krizleri gibi, hani havadan yeterli oksijeni alamamaktan kaynaklanan hallere karşılık geldiği günlerden, tavizsiz, keskin yokluğunun güzlere, teşrinlere, sarı takvimlere pay olduğu günlere bir yolculuktu aslında onlu/onsuz yürüyüşüm.
Neyse; şükür, yaz yaşıyormuş zahir. Yazılmayı bekleyen yaz...Bilinçte, beş duyu ile kalakalan yaz...
İşte şu an yazmak eylemi ile yaz mevsimi barışabilir.
Küslükler...
Barışmalar...
Delice özlem...
Ve yazılmayı bekleyen yaz.
Bencilce yazıyı aldım, çektim nerelere.
Yaşlılık işte. Çokça özürler...
Çok saygımla.

şair içinden geldiği gibi yazdıkça yüreklere dokunur değerli dostum kutluyorum anlamlıydı şiir yüreğine sağlık her daim saygılarımla

Kutlarım güzel şiirinizi ve sizi. Ellerinize yüreğinize sağlık. Saygılar

YAZ İÇİNDEN GELDİĞİ GİBİ YAZ ....

GÜZEL DUYGULARDI KALBİN BİRLEŞEREK YAZILDIĞI GÜZELLİKLERDİ..

TEBRİK EDİYORUM SAYGILAR...