sesin/sesime değmediği zamanlar daralırken
tatlı su gibi akmak vardı bağrına
ki,
bir gülün yapraklarını onarırken
bakamıyorum ağıt yakacaklar diye
kıyılarına
kendi türkümü söylüyorum
ol hayatımda
diye


sancımı
yaralarımı
duyar mısın
kuş seslerindeki
sevincimi
peki...





sabır kırbaç sessizlikte
göğsümün kırlarını sarsın
ışık olsun bakışların
bir damla yağmur adına yüreğim
karanlığı kırsın



ne edeyim
nerelere gideyim
çaresizim
içimim tohumlar ekilmiş yanından
maviyi
anlatırken
doğdum avuçlarına
bilmem ki
inandı mı bana
yokluk
gözlerinde
dört mevsim açan sessizliği
şahlanan duygularımın derininde
demlerken
ırmak bir tarihi çizip
adına sonsuz diyenim
bilmem ki
inandı mı bana
hüzün





bir bir
sindirdim içime
seni ve herşeyini
hadi hazırım beklemeye
paylaşalım diye yeryüzündeki
tüm çiçekleri dikeni ile birlikte
sır gibisin
gel de gör
tepindiğim boşlukları
sen göçerken
yanardağ gibi
patlıyorum
ateş ataş




heyhat
sevdim diyorum
güneş rüzgarla kavga ederken
adım atıyorum
gerçeği olsun diye
satırlarımın
dudaklarımda
çığlık



seni nasıl iyi edebilirim
söyle aşk

kucaklarken gövdeni