9
Yorum
39
Beğeni
0,0
Puan
1696
Okunma
Şimdi bir yıldızın kaydırıyorlar ayağını
Kızarmıyor bile üstelik göğün yüzü
"Sen ne kara delikler gördün be!"
Diyor bir deli; kulağının içine...
Ortalık toz duman
Bir buhrân yerleşiyor iyiden iyiye îmân tahtama
Sarsılıyor inancım; göğsümü kemirdikçe
Oysa diyorum;
İnsan değil midir, insanın kurdu?!
Islak bir tören başlıyor toprağımdan taşıma
Kulaklarımda; bir yaşamak uğultusu
Düşsün maskeleriniz
Sökün bilmem kaç kat astarını yüzünüzün
Bunca kirlenmişken elleriniz
Dokunmayın saçlarıma
İpekten tahtıdır onlar kızımın...
Sonuç gâyet net:
Dâranız yükse kendinize
Yoksunuz!
Özlem TARHAN
Ekim/2017