Unut diyorlar...
Görsen nasıl da kolay söylüyorlar.
Sıradan, basit bir şey der gibi.
İnmişken iki ekmek ister gibi.
Unut diyorlar kolaymış gibi...

Ne bilsinler,
Mıh gibi çakılmışsın aklıma.
Ne bilsinler;
Hayalin her an gelir yanıma.
Diyemem ki;
Onsuz çıkmam yarına.
Diyemem ki;
Dünya gelmez umuruma.
Unut diyorlar,
Hem de ne kolay söylüyorlar...

Kızmıyorun aslında;
Biliyorum teselli veriyorlar.
Biliyorum beni düşünüyorlar.
Halime üzülüyorlar,
Artık mutlu olayım istiyorlar.
Ama can candan gitmiş.
Et tırnaktan sökülmüş.
Boynum bükülmüş.
Kalbim çoktan yola koyulmuş.
Nasıl anlatayım yaşanmaz böyle.
Nasıl diyeyim, hadi gel sen söyle.
Zaten parça parça olmuşum,
Nasıl toparlanayım.
Dört bir yana dağılmışım.
Ben beni nerede bulayım.
Nasıl unutayım.
Nasıl yok sayayım.

Unut diyorlar...
Öyle de kolay söylüyorlar.
Gözü görmeyene bak der gibi.
Kulağı duymayana işit der gibi.
Sanki alay eder gibi...

Ben belimi doğrultamıyorum,
Onlar koşmamı istiyorlar.
Ben elimi kaldıramıyorum,
Onlar hayata tutun diyorlar.
Ben aklımdan çıkaramıyorum,
Onlar unut diyorlar.
Ne de kolay söylüyorlar...

Celal BAHAR