Özlemek mi?
Hadi oradan...
Ben seni ne özleyeceğim!
Sanki geldiğin mi var.
Sanki dünya gözü ile,
Seni bir kez gördüğüm mü var.
Biraz kalbimde dolanıp,
Sonra damarımda akıyorsun.
Ardından boğazıma dizilip,
Sonra da orada kalıyorsun.
Öyleyse;
Ben seni ne özleyeceğim.
Bir gün olsun benden gittiğin,
Ya da aklımdan çıktığın mı var.
Yüreğimde yer etmediğin,
Ya da beni terk ettiğin mi var.
Ne zaman gözümü kapasam,
Karşımda oluyorsun.
Başımı çevirip ne yöne baksam,
Orada duruyorsun.
Demem o ki;
Varlığında yok,
Yokluğunda ise zaten varsın.
O halde bu gönül seni ne yapsın.
Olmayan varlığına ne diye yansın.
Özlemekmiş...
Ben seni ne özleyeceğim,
Sen onu seni yaşayanlara sor.
Sen onu seninle yaşlananlara,
Hep yanında olanlara sor.
Ben hiç sende olmadım ki,
Varlığını bileyim.
Bir gün bile seninle uyanmadım ki,
Hayat buymuş,
Aşk buymuş diyeyim.
Ben seni hiç tanımadım ki,
Hasretini bileyim.
Seninle mi yaşadım ki;
Sensizken öleyim.
Söyle şimdi,
Ben seni nasıl özleyeyim.
Dersen ki hiç mi sevmedin,
Haksızlık etme, ben seni,
Çok, hem de çok sevdim.
İşte tam da bu yüzden,
Senden hiç ayrı düşmedim.
Belki de sırf bu yüzden,
Seni hiç özlemedim.

Celal BAHAR