Geç diye diye geçti ömür.
Ne anı yaşayabildik,
Ne zamanı yakalayabildik.
Sadece geç diyebildik,
Ve ne yazık geçti ömür.
Hep bir adım geriden geldik,
Sürekli geç kaldık dedik,
Ve akıp giden zamanı izledik.
Oysa bunu yapan,
Başkası değil bizdik.
Her şeyden önce cesaretsizdik.

Sanırdım ki;
Sevdanın yaşı olmazdı.
Derdim ki;
Bu bahaneler aşka uymazdı.
İnanırdım ki;
Gönül zamana takılmaz,
Koşacaksa eğer,
Bağlasan bile durmazdı.

Demek ki;
Biz sevmeyi beceremedik.
Demek ki;
Aşka düştüysek bile,
Gözümüzü kör edemedik.
Aklımızı başımızdan gönderemedik.
Zaman avucumuzdan akıp giderken,
Biz o kadarını bile göremedik.
*
Ey sevgili,
Bak sonunda dediğin oldu.
Nihayet ömür burada son buldu.
Vakit su gibi akıp geçerken,
Gönül bahçemdeki güllerim soldu.
Kurudu yeşilim,
Yapraklarım savruldu.
Gayrı sen kim için erkensen,
Var git onu seç.
Çünkü bizim için,
Vakit bu kez gerçekten geç...

Celal BAHAR