Her yerdesin,
Lakin yollar bana kapalı.
Gözümün önündesin,
Gel gör ki,
Gözlerin bana kapalı.
Her şeye bakıyorsun da,
Bir beni görmüyorsun.
Her yere gidiyorsun da,
Tek bana gelmiyorsun.

Oysa bir adım atsan,
İki cihan birleşecek.
Şöyle göz ucuyla baksan,
Bu bedene can gelecek.
Toprağım dirilecek,
Yaprağım yeşerecek,
Güllerim tomurcuk verecek.
Ya da varlığımı hatırlasan,
Hiç olmazsa kölen saysan,
En azından insan yerine koysan,
Gör bak her şey değişecek.

Sürekli kalptesin,
Lakin kalbin bana kapalı.
Aklımda her düşüncedesin,
Gel gör ki;
Senin kafan başkasına takılı.
Deli gibi seviyorsun da,
Beni de seven var demiyorsun.
Kendin için,
Her yolu deniyorsun da,
Benim için,
Ufak bir ümit vermiyorsun.
*
Oysa yönün bana dönse,
Yüzüm aydınlanacak göreceksin.
O zaman kim bilir,
Belki sen de beni seveceksin.
Çünkü yüz çevirdiğin ben,
Gerçek ben değilim.
Yol verip,
Arsız deyip gönderdiğin ben,
Aslında ben değilim.
Gerçi sen de haklısın,
Seni sevdim seveli,
Zaten ben bende değilim...

Celal BAHAR