Gel demek mi daha zordu,
Yoksa gelmek mi?
Sev demek mi beni yordu,
Yoksa sevmek mi?
Tükendim sevgili,
Dağılıp gittim yollarına bakarken.
Nice kayalıklara çarptım,
Peşinden koşarken.
Nice uçurumlardan düştüm,
Sana ulaşmak isterken.
Katettiğim yol,
Çıktığım yolculuğa değmedi.
Uğruna her şeyi yakıp yıktım da,
Yine de gönlün aşka boyun eğmedi.
Söyle sevgili;
Yol mu daha zordu,
Yoksa yolculuk mu?
Dünya bir sahne ise;
Roller mi beni yordu,
Yoksa oyunculuk mu?
Gitme vakti geldi,
Son sahnenin son satırları yazılmakta,
Onda da ümit tükendi.
Anlamadım ki;
Sen mi bu kadar güçlüydün,
Ben miydim böylesine zayıf.
Sen mi taştan yaratıldın,
Yoksa ben mi topraktan.
Mayamız mı farklıydı,
Yoksa dünyamız mı?
Ar namus diyorsun da;
Hayamız mı farklıydı,
Yoksa rüyamız mı?
Ben her şeyden arınmış,
Ben karşında üryan iken,
Kim bilir belki de,
Sendin tene takılıp kalan,
Ve belki de;
Bendim tende ki canı arayan.

Celal BAHAR