29
Yorum
54
Beğeni
0,0
Puan
2302
Okunma

korkusunu itiraf eden
ben hiç korkmam diyenden daha cesurdur...
hicran
Nilgün Marmara’ya
korkularım var benim itiraf ediyorum
ve peşimde
adımları susturulmuş bir gölge
yüzümü güneşe çevirdikçe
kendi denizinde boğulan kum
denizi kamçılayan rüzgar
ellerinden tuttuğum bütün bunlardan habersiz
iki çocuk
arka bahçemde çiçek
badem ağacımda serçe
ve sönmeyen bir ateş ayrıca
yüreğimde
su gerekmez
düşünüyorum
sadece öldürebildiğini mi seviyor insan
tanrının kulunu sevdiği gibi
tutup kendimi öldürsem
kendimin tanrısı mı olurum yani
iki ucu keskin bir çığlık havada
başımda dört duvara sevdalı uçmayan çatı
çatıda baca
bacadan çıkan duman
yükselip dibini deliyor göğün
durmadan
ardından yağmur
boşalırcasına bardaktan
biliyorum
aşkın uzaktan yakından ilgisi yoktur cesaretle
her insan kendi katilini taşır
içinde
ve hayatı boyunca en çok
o katille savaşır
çıkıp ıslanma vakti şimdi
ki bu savaş sonsuza kadar sürsün
sen cesurdun bir kez öldün
ben ise aşık
bin kez nilgün
hicran aydın akçakaya
fotoğraf: bitez sahil