20
Yorum
40
Beğeni
5,0
Puan
15019
Okunma

yaşadığın yerde deniz olacak usta
baktın mı denize dağları göreceksin mesela
gözlerinle tırmanacaksın icabında bir dağa
gözkapakların yorulacak sızlayacak kirpiklerin
başının üzerinden çekeceksin karları kendi omuzlarına
dertlerin büyüyecek çığ gibi
pes etmeyeceksin
bazen bakınca zirvesinden dibini göreceksin o dağın
dibini görür gibi insanların
gördükçe yükseleceksin
çivisini sökeceksin bazen dünyanın
ters yüz edeceksin zamanı
çürüyecek keşkelerin
yaşadığın yerde deniz olacak usta
baktın mı denize uzak bir şehrin ışıklarını göreceksin mesela
bir çıkmaz sokağa düşecek sonra adımların ansızın
kaldırım taşlarından toplayacaksın
karaya vuran kahkahaları
sağında solunda iki katlı kiremitsiz suskun evler
ve onların yatık gölgeleri
açık bir pencereden süzüleceksin içeri
kırılmış ay ışığı gibi düşeceksin karanlığın omzuna
bazen eşlik edeceksin çengel yutan bir balığa
çırpınırken son kez olta ucunda
örteceksin yüzünü yosun kokulu bir dalgayla
ölümü öpecek
üşüyeceksin
yaşadığın yerde deniz olacak usta
baktın mı denize sevgiliyi göreceksin mesela
kuracaksın gözlerine en alasından çilingir sofrasını
dolduracaksın bakışlarını ayaklı bir bardağa
yokluğuna yaslayıp sırtını
varlığına içeceksin
bazen uzatacaksın elini mavi suya
sataşacaksın yorgun bir kayıkçıya
‘’hey
kürek değil hasret çekeceksin
selam hemşerim’’
ıslanacak düşlerin
gülüşlerin
kıyısında dolaşacaksın bazen ürkek adımlarla
kıyısında dolaşır gibi sevgilinin
bir de bakacaksın üstün başın yalnızlık
boş ver deyip
silkeleneceksin
yaşadığın yerde deniz olacak usta
baktın mı denize kendini göreceksin mesela
yüzünde ince patikalar
saçlarında şarkı söyleyen gümüş sesli rüzgarlar
iki yanağında iki çukur
sallanacaksın içinden demir alan
bandırasız bir geminin küpeştesinden
kendine geleceksin geçip en son kendinden
günlerden bir ay günü
taşacak gözlerin çekilecek deniz
bahanen hazır üzüleceksin
bazen dökeceksin içini bir yol bulup
gömeceksin başını acılara
ağzın burnun tuz dolacak
bir martı havalanacak sonra
kıvrımından ellerinin
çoğalacak sebeplerin
yaşamayı
bir kez daha seveceksin
hicran aydın akçakaya
foto: bodrum