’Martılar uçarken bir martı şehrini andıran gök
Sen şahit ol’

’Denizi okşayarak süzülen gemiler kadar mutlu değilim
Batan bir geminin attığı çığlık gibi hüzünlüyüm bu sabah

Gözlerim bulutlardan özgürlük dilenen yağmurlar gibi
Fakat bulutların doyumsuz kentine sakladığım sen yağıyorsun içime
Saatler günler ve aylar geçtikçe birikiyorsun
Özlenmeyen sen olunca
Özlem de ayrı bir anlamsız geliyor artık’

’Ey geceleri bulutları üstüne örtüp uyuyan martılar
Siz şahit olun’

’Yağmur damlalarının annesi olan bulutlardan akıyorsun
Güneş her defasında kurutuyor özlemlerimi
Toprak yeşertiyor yeniden

Hiç bitmeyen sevdamın sönmek bilmez ateşisin
Adını yazdıkça alevlenen noktası olmayan cümleler gibisin

Biliyor musun sevdam
Sen benim gözümden baksaydın kendine
Aşka ateş sevdaya alev olurdun’

Baver kendisini aşk kaçağı gibi hissediyordu bugün
Duvarlara geçirilmiş zindan parmaklıkları kadar tutsaktı yüreğine
Gülizar’ı o kadar çok seviyordu ki
Yüreğini yakan hasretle geçirdiği hergün
O zindan duvarlarında yaşamış mahkumların sessizliği bile umrunda değildi

Özlemlerle dolu bu adamın yüreği
Tutsak bir mahkumdan farksız olabilirmiydi

’Ey zaman ey zamanın geçmiş ve gelecek insanları
Siz şahit olun’

’En büyük yalnızlıklardan biri de
Uzakta olduğun şehre duyduğun özlemdir
Benim şehrim onun gözleriydi
Ve o gözler habbe yeşerten karanlıkla örtülü toprak altında sönük
Şehrim karanlık ve evim yıkık
yüreğim ey yüreğim
Onun da yarısı yırtık diğer yarısı yamalı

Ben köyüme dönüyorum
Sen kokan ve senden kalan son hatıran
Bu meçhul sandıkla
Yüreğimi yakan kor ateşini alıp
Güney doğunun pivoklarını ısıtmaya gidiyorum

Elveda ey şehri gülizar
Hasretine yeni bir hasret ekmeye gidiyorum
Elveda ey şehri gülizar’

6.bölüm sonu
devam edecek sevgilerimle
ferit karasu