Bir martı şehrini andırıyordu gökyüzü
Hazan sabahı kuşları kadar özgürdü yüreğim
Fütursuzca yaklaşan zamanlardan kurtulurcasına
Bulutların doyumsuz kentine saklıyorum ömrümü.

Yorgun yolların kasvetinden sıkıldım artık
Köşe başında uyuklayan sabaha öfkeliyim

Adını yazdığım duvarlar suskunken
Çizdiğim resimleri yıkamazmı yağmurlar
Sessizce yağacak bulutlardan ömrüm
Damla damla serpileceğim kirlenmiş toprağa

Belki çürük bir elma zannedeceksin
Fakat hiç bilmeyeceksin
Yaşlanmış duygularımın dalında olgunlaştığını
Yorgunum...

Zannettiklerin zavallı bir hazan
Zail sevgilerin kurbanı bir zaman

Gün geçtikçe yaşlanıyor duygularım
Bir martı şehrini andırıyor gökyüzü
Hazan sabahı kuşları kadar özgürdü yüreğim
Dönüp dolaşıp bu şehre geleceksin sonunda

Başka bir şey umma
Nasıl tükettiysen ömrünü burda
Damla damla serpileceksin yıkanmış toprağa
Başka bir deniz bulamazsın
Bu şehir arkandan gelecektir
Sen gene aynı sokaklarda kocayacaksın
Gene aynı köşklerde kır düşecek saçlarına

Kaçmakla kurtulamazsın kaderinden
Dönüp dolaşıp bu şehre döneceksin sonunda
Bulutların doyumsuz kentine saklıyorum ömrümü
Damala damla düşeceksin çorak ülkemin verimli topraklarına.

Ferit Karasu
.