Yıllardır kapkaranlık dünyada yaşıyorum
Kapanmış güzelliğe şu gözlerim Azize’m
Hayattım gam yükünü sırtımda taşıyorum
Bir kez bile gülmedi bu gözlerim Azize’m

Hicranın semerini yalın gönlüme vurdun
Sensizliğin gam yükü belim büktü Azize’m
Gidişin bir hezeyan vakti sancıya kurdun
Yalnızlığın ayazı içim yaktı Azize’m

Her gece içer oldum ayrılığın zehrini
Aklım ayyaş duruda hiç çıkmıyor Azize’m
Ay doğar güneş batar hibe eder kahrını
Bende meşk şelalesi pek akmıyor Azize’m

Kaleme yüklendikçe sayfaya isyan düşer
Yazdığım tüm şiirler kan ağlıyor Azize’m
Bu nasıl bir tevazu korunda tenim pişer
İşlediğim her imge dert yeğliyor Azize’m

Keçileri kaçırdım Mecnun diyorlar bana
Deli divane gibi geziyorum Azize’m
Mühit’te mevzu benim derlerki bakın şuna
Oturup tenhalarda sızıyorum Azize’m

Uyumaz kalkmaz oldum hayatımın tadı yok
Sevincim yanlızlığa eziliyor Azize’m
Gülsem bile nafile ağlamama sebep çok
Kahkaham kursağıma diziliyor Azize’m
*
Mehmet Kılıçel