Haksızlık kol geziyor göz kör adalet sağır
Ense kökünde her an zalimin büyük eli
Gel bu defa cesur ol, o gür sesinle bağır
Dökülsün şu makyajı görünsün artık keli
Haydi! Tut ellerimden gel yan yana duralım
Yeryüzü sofrasını hep birlikte kuralım

Sen anasın bir ömür sofra kurup kaldırdın
Kim öptü parçalanmış nasırlı ellerini
Gün oldu boş sahana kuru ekmek daldırdın
Omuz ver kaydıralım zulmün temellerini
Sabahı yasak eden fecri anı vuralım
Yeryüzü sofrasını hep birlikte kuralım

Sen kardeşsin baharın taze kokan çiçeği
Umudu hırpalanmış varlığı yok sayılan
Yoluna sen de taş koy üstünden geçeceği
Gün aysın, doğsun güneş, sen geceye dayılan
Kılı kırka bölerek hesabını soralım
Yeryüzü sofrasını hep birlikte kuralım

Sen bacımsın evinde yerin kapıya yakın
Özlediğin ne varsa hepsi sana yasaklı
Aydınlık gülüşünü hüzne değişme sakın
Bil ki sensin tek doğru, baştan ayağa haklı
Sulh gökten yağmayacak gel biz ona varalım
Yeryüzü sofrasını hep birlikte kuralım

Sen oğulsun, aşk ile canımda büyüttüğüm
Tüm ışıklar sönmeden yağmadan başına taş
Sen büyü serpil diye ömrümü öğüttüğüm
Yağmalanan ilk fidan boynu koparılan baş
Gel biraz müşavere biraz kafa yoralım
Yeryüzü sofrasını hep birlikte kuralım

Sen çocuksun dünyayı gözleri ile öpen
Sen gelecek, sen bu gün, yarınımın soyadı
Kaç çocuk ölür günde kim bize bunu yapan
Rüyalarını bölen kim bu kamçılı cadı
Ver annem düşlerini pamuklara saralım
Yeryüzü sofrasını hep birlikte kuralım

Sen insansın düşünen, gülen,ağlayan,seven
Bazen sevgiye bazen ekmeğe acıkansın
Yoktur kapında hüznü yükleyeceğin deven
Ya nasibin çok uzak, ya sen çok gecikensin
Kader değil yoksulluk bu kıskacı yaralım
Yeryüzü sofrasını hep birlikte kuralım

Sen sabırsın bilirim çoğa yoktur tamahın
Koynunda hırpalanmış kaç çocuk aç uyuyor
Kaldır bakışlarını yerde kalmasın ahın
Dilindeki çığlığı sanma ki tok duyuyor
Umudunu al da gel bendekine karalım
Yeryüzü sofrasını her birlikte kuralım