Mecnunun sevdası bu olmadı hiç.. inan ki
sevenin sevdası da.. akla gelen değildi

merak ettiğim, sevdiğimin karşı cinsten biri
sevişeceğim biri olduğunu da düşünmedim ki


bunca hasret.. bunca aşk, bunun için değildi
"Küçük Aşkım", "Büyük Sevdam" açmazlarımı sezdi

gelip samimi aşkla sarmaladı, şefkatle, gülümsedi
“kadın sever, sevdiğiyle olmak ister” dedi


“senin bir geceliğine otele verdiğin para ne mi
günde onbeş saatten, onbeş yevmiyem beyfendi

bırak kuruntuları, günahı keyfini çıkar hadi
yok beni beğenmediysen, orası başka tabi


"beğenmemek" ne mümkün karşımda dünyalar güzeli
bu sözde “vuslat” için; katledemezdim hasretimi

Güllüm yüreğimde sadece dişi bir kadın değildi
o bilmese de.. ben de bütün güzelliklerin timsali idi


canımdan bile aziz bildim; bana taraf gelmesini
yaşadığım tüm saadetlere değişmem bir saniyesini..

sanki biz acz içerisinde, zavallı biriydim şimdi,
şeytana uyup, onu kaybetmeye değer mi?


oysa daha bu sabah.. onu bir kez göreyim, içindi..
gönlüm ömrümce kaybetmeye bin razı değil miydi..

telefon yine çaldı, oysa şükür içinde olmam gerekti..
“oğlun ha!.. seni çapkııın” diyerek kaptı “aloo” dedi..

fırlattı “yanılmamışım.. evet.. bir kıızz, kim o” dedi!
yüzündeki çirkinlik tüm dünyamı mahvetti


telefonun çalacağı tuttu, eşim, oğlum kaydedilmemiş biri
oğluma haber vermemiştim, bilirse karşılamaya gelirdi

çarnaçar ilk; eşime geri döndüm.. kestirip atmak için, tabi
yoldaymış, oğlum kolunu kırmış, taksiyle boyladım acili