Her mahur bestenin ırmağında
Yangın ormanlarıyla başlayan buseleri
Tutkulayıp evin harbi odalarına
Damardan bastı sesini aşk/
Küllenmiş kavgaları vardı kendisiyle
Meşru sayılmayacak dağ türküleri söyletmişti
Mühletine aldırmadan sevmesinin
Sevdirmişti gözbebeğinin en ortasından
En tantanalı zamanlarında olduğu kadar
Sükuta böldüğü ömrünün sus pusları arasında da
Oydu tüm ecramıyla yaftalanan

Toprağın renkleri arasında gülümseyen
Işıl ışıl bir şeydi bazen
Bir çiçek/ erguvan mesela
Onca ölüm provaları arasında
Her adımına mayınlar döşeyip
Yalın el uzanıp kalbe her hamlede tutan

Bir zafer birikmeden geçmişinde
Her yenilgiyi göğüsleyip yarım hıçkırıklarıyla
Derin kuyular kazandı içine
Örflü asaletini koyulaştığı an
Bir yerden bir yere başlardı hafriyatı
Her dingin fısıltıyla aklanarak
Yunardı ezberini
Bulmuşsa kendini barındıran bir kalp