Şüyuu vukuundan beter bir zamandı..!
Hafif çakır ama en keyifsizinden.
Biraz lirik, öylece kimsesiz.
Bir şiirden çalıntı, sessizlik bildiğin...

Yediden altı çıkarsa bir kalıyor,
Beşten dört çıkarsa da.
Hep bir kalıyor, bir başına kalıyor insan.
Çığlık çınlatanlar töre peşinde umarsız,
Hiçliğe tutsak sahil beldesine sevdalı...

Saymıyorum artık bu kaçıncı diye..!
Defaat kez denmesine, salavat okutur çünkü.
Kokudan bahisle, kader keder ikilemi sımsıkı.
Bir gün öğle vakti benim,
Bir gün bir gecenin karası...
Sözleri yetim, cümleleri öksüz.
Kendisi koskocaman bir ailenin öyküsü...

-Kapalı kapıları anahtar açar, susmuşun sesini
...şiir.

Yeksan edili yerlere tamahım var,
Alınırken paha biçilmezim..!
Islak kaldırımlarda izim,
Yüksek pencerelerde yüzüm var.
Akşam güneşi güzele vurur misali,
Akşam pazarında üç kuruşa gidişim var.

Ağır aksak, aksayarak, ağlayarak...
Öyle böyle, biraz bedelli, biraz kiralık.
Suskun, beklemeli, beklentili, özentili.
Sevgili, saygılı, ağrılı, sızılı,
Aşklı, yanılgılı, en tehlikelisi sanrılı,
Hayallerim var...
-Sus sus incilerin kaç para bilirim..!
Çok bedel ödedim,
Üstü kalsın diyesim var.

Uzun lafın kısası olmaz şiirde,
Her hikayenin bir ederi var şüphesiz.
Ellerimde kayıt dışı kalan şiirler,
Gözlerimde onca saat bomboş bakmanın yorgunluğu...
-Bu gece derme çatma,
Delik deşik bir uyku uyuyacağım...

-Ve sabah herşey geçmiş olduğunda
bir sana uyanmayacağım...

İsmail Yılmaz