Bu kaçıncı gele şeş kapısına,
Hiç mi gelmez düşeş şaşıp bir kere?
İnan muhtacız dost kapısına,
Gitsin artık hüsran şaşıp bir kere.

Karşılasam şöyle gelse de huzur,
Dostluğa çağlasa şu hırçın Munzur,
Doğrular söylense kalmasa mahzur,
Gitsin artık hüsran şaşıp bir kere.

Yaratıldı adem hamuru toprak,
Yurdumuz topraktır damımız toprak,
Doğduk gidiyoruz sonumuz toprak,
Gitsin artık hüsran şaşıp bir kere.

Topraktan geldik biz doymayız azla,
Ne götüreceksek kefenden fazla,
Tattığın mutluluk aldığın hazla,
Gitsin artık hüsran şaşıp bir kere.

Şimdi gelsin bahar erisin buzlar,
Sevdiğini sarsın şu narin kızlar,
Yine verdik şehit içimiz sızlar,
Gitsin artık hüsran şaşıp bir kere.

Dürüstlük olmasın âlâ meziyet,
Mükâfat beklerken gördük eziyet,
Zıvanadan çıktık kötü vaziyet,
Gitsin artık hüsran şaşıp bir kere.

Hakkın katındadır güzel mertebe,
Altın semer vurma uyuz merkebe,
Okusun cahiller dolup mektebe,
Gitsin artık hüsran şaşıp bir kere.