...
Torun Adem Kaan uğurlu kadem,
Bağrına basardı görseydi Adem,
Hep tüttü gözünde yavrusu her dem,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

Sanki yaşanmadan habersiz gibi,
Nasıl geçmiş yıllar yıldırım gibi,
Gençliği düşledi daha dün gibi,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

Kırk beşinde idi Adem gidince,
Parelendi içi inceden ince,
Gömüldü kalbe hançer derince,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

Yirmi yedi sene Adem’siz geçti,
Onsuz geçen her gün deldi de geçti,
Dönülmez yoldaydı vakit çok geçti,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

Bahar yaz güz derken solan yüzlere,
Solgun yüzlerdeki derin izlere,
Derken baktı şöyle geçen günlere,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

Son sürat geçerek solarken zaman,
Iztıraplar coştu vermiyor aman,
Sağlığı bozuldu tetikte her an,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

Hiç beğenmemişti bu son halini,
Zor doğrultur oldu bükük belini,
Hissetti son güzün soğuk yelini,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

İmrenip maziye anıp hasretle,
Geçmişi düşündü büyük hayretle,
Sonra şükür dedi Rab’be hürmetle,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

Gittiği düz yollar sanki dikleşti,
Uyuşuk adımlar hep keçileşti,
Hınzır ağrıları yine depreşti,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.

Sanki çok çoğaldı son on basamak,
Gençlikte kolaydı sekerek çıkmak,
Zor geldi trabzana yaslanıp bakmak,
Gözleri maviydi adı Ömer’di.
...


Çaylak
Umut Dünyası Karalama Şiir Defteri
Ankara - Haziran 2020