Ah be can ah.
Ne yaşadım düşlediğim dünyada.
Ne girebildim içine.,
Nede çıkabildim dışına.
Sıkışıp kaldım bakışlar arasında.
Ne görebildim baktığımda.
Nede baktığım görebildi beni.
Anlayacağın can yok gibiyim.
Zaman içinde zamandan habersiz bir benmişim kalan.
Dillerde söz yok artık.
Bakışlarda hepten manasız.
Ayaklarım can ayaklarım gitmeye mecalsiz.
Az suskun.
Az kırgın.
Azdan çokta yorgunum.
Anlayacağın.
Ellerim ellerim can ellerim.
Şimdilerde el olmuş sevdiklerine.
Bak her bir yanım duvar aşılmaz kale gibi.
Çıksam çaresizim kalsam çaresiz.
Tıpkı içimdeki yaralar gibi.
Onlar bile eskisi gibi yakmıyor artık.
Zaman gelmiş geçmiş zaman kime ne can.
Dil demez diyeceğini kilitli.
Susar da susar.
Sükut gönüle düşmüş can.
Dil neylesin sözü.
Sus nefsim sus,sus,sus artık.
İçinden geçenler söz olup çıkmazsada bilirsin.
Bilen var can bilen var.
Sen mi zamanın içindesin yoksa zaman mı senin.
İçi de aynı o anın dışı da unutma.
Sen bak ki görebilesin.
Gör ki görüle bilesin can.
Dil söze gelir belki zamanıdır.
Bakışlara ise mana.
Sükut yaraya çare can.
Eğ başını artık sus nefsim.
Az daha sükut.
Bak dünya aynı zamansa hiç yaşlanmıyor.
Ah be can hiç anlayamadım.
Şimdi de bana.
İçindemiyim dünyanın yoksa dışında mı.

Mehmet DEMİR