belki her şeyi söyleyemem.
ama bilirim ki ben sussam da gönlümü bir bilen var,
bir okuyanı vardır,
acımı duyan, derdime derman olan,
feryadımı işiten vardır.

suskunluğum ondan.
içimin derinliklerine gömdüklerim ondan.
bilirim neden sustuğumu,
çünkü susarken bile duyulduğumu,
görüldüğümü bilirim.

acımı bilen var.
derdimi bilen var.
varların üstünde bir güç var,
her şeyin sahibi olan bir kudret var.

belki her şeyi unuttun,
belki sen de unutuldun.
belki de rüyadasın…
yoksa düş müydü gördüklerim?
gerçek mi bu yaşananlar?
bu hal nedir böyle,
nasıl olur?

şaşkınlık değil, bilirim.

imanıma inanırım, yalana inanmam.
imanımı veren öyle zengindir ki…
o görendir, gözetendir, kollayandır.
suskunluğumu dahi duyanım…
rabbim.

şükürler olsun verdiğin ve vermediğin her şeye.
şükürler olsun bizi duyana.
şükürler olsun sustuklarımıza tanık olana.
şükürler olsun Allah’ım.
şükürler olsun.
*
Mehmet Demir
201120