Gözlerin diye bir ülke varmış,
onlar senin gözlerin
İklimi bolca yağmurlu
Bereketli şiirler doğurur.
gecesi ayrı bir güzel
Keza utancından parlamıyor hiçbir ışık
Afitaba acı çektirmek
sadece siyah gözlerinin marifeti

Şimdi gözlerine bakıp
bir sigara içmek vardı
ya da bir şarap içip kafa tutmak dünyaya
oysa ben dünyanın en korkak adamıyım
Gözlerine bakamayacak kadar.


II

penceremde yanlızlıklar büyütüyorum pera
bir kadeh sancı ile suluyorum.
her gece

insanlar pera
onlara karşı muhteşem bir öfkem var
nasıl olur da hiç utanmadan penceremin önünden geçip
yanlızlığıma taşlarlar
oysa yanlızlığımda
gözlerini daha çok hissediyorum
tut ki saç diplerimden
keyif veren ızrabıma kadar.

Şimdi boş sokaklarda elimi iki kuruşu olmayan ceplerime daldırıp
anladım ki
Gözlerinde bir bakış olabilmem için
Tanrı’ya dua etmeliler gökyüzüne uçup balıkların.

Gelmeyişinin de bana bir saygısı var
Nasılsa varlığın gibi
yokluğun da
Kabuğudur bütün yaralarımın.
kırılmak yüreğimin yoncası
bırak kırılsın
Adım dudağına değerse birgün
onarılır.