Boynu bükük bir ceylan gezer durur dağlarda
Peşindeki avcının elleri kan kokuyor
Herşey tersine dönmüş bu yozlaşmış çağlarda
İnsanlar zehir olmuş onlar yılan sokuyor

Yürekler ikram dolmuş merhamet yok vicdan yok
Kin,kan,nefret,entrika günün gerçek modası
Karanlığa esir aşk sevdasını satan çok
Zerre edep kalmamış kirli gönül odası

Dünya çarkından çıkmış bozulmuş adil düzen
Kimi açlıktan ölür kimi çatlar yemekten
Zengini korur yasa fakire ferman yazan
Alemin tek çilesi hep yoksulu yermekten

Küçüğü sevmez kimse büyükler sayılmıyor
İçimizden tükendi hürmet,saygı,muhabet
İhtiras ihtişama göz gönül doyulmuyor
Gemimizde silindi özde olan liyakat

Gökyüzünü kirlettik uçmadan ölür kuşlar
Çocuklar öldürülür bilinmez neden niçin
Cehennem gölgesinde geçiyor yazlar kışlar
Toprak ana ağlıyor dökülen kanlar için

Mehmet Kılıçel